Per. Mar 28th, 2024
Memory (2023): Jessica Chastain Filmi Gerçek Bir Hikayeden Uyarlanıyor mu?

‘Memory’, Sylvia adında bir kadının AA toplantısına katılmasıyla açılıyor ve taşıdığı stres ve kişisel travmanın yükünü ima ediyor. Demansla uğraşan bir lise tanıdığı olan Saul’un hayatına yeniden girmesi ve Sylvia’nın Saul’un birincil bakıcısı olmasıyla hikaye değişir ve Saul’un Sylvia’nın erken dönem travmalarında önemli bir rol oynadığı gerçeğiyle renklenen çok yönlü bir ilişki ortaya çıkar. Film, bakım vermenin zorluklarını ve ortak tarihin yansımalarını araştırıyor.

Alışılagelmiş anlatım yapılarından uzaklaşan ‘Memory’ izleyicisini sürekli şaşırtıyor. Hikaye, karakterleri şekillendiren ekran dışı olaylar üzerinde durmak yerine onları yeniden bağlantı kurma ve kişisel gelişim yolculuğu için bir araya getiriyor ve intikam odaklı anlatıların tuzaklarından uzak duruyor. Michel Franco’nun yönetmenliği ve Jessica Chastain’in Sylvia rolünde ve Peter Sarsgaard’ın Saul rolündeki dikkat çekici performansları, filmi dokunaklı bir insan hikayesine dönüştürüyor. Tasvir edilen duyguların özgünlüğü, izleyicileri anlatının gerçekliğe dayanıp dayanmadığını sorgulamaya sevk ediyor.

‘Memory’nin Gerçek Bir Hikaye Gibi Görünmesini Sağlayan Nedir?

‘Memory ‘ gerçek bir hikayeye dayanmıyor. Filmin hem yönetmeni hem de yazarı olarak görev yapan Michel Franco, fikrin, kahramanın evini takip eden lise buluşmasındaki bir adamın görüntüsünden kaynaklandığını açıkladı. Yazmaya başladığında anlatı organik bir şekilde gelişti ve kız kardeşiyle yaptığı bir konuşma, birbirlerini teselli eden iki kırık ve sorunlu kişi arasındaki bağlantıyı araştıran bir aşk hikayesinin gelişimini etkiledi.

Franco’nun Sylvia ve Saul karakterlerini yaratırken gerçek hayattaki kişilerden ilham alıp almadığı sorulduğunda, tanıdığı birkaç kişiden etkilendiğini kabul etti. “Yıllardır hem ileri evre demans hastası olan kayınvalidesi ile uğraşan çok yakın bir arkadaşım var, hem de bana hikâyeler, ayrıntılar anlatırdı ve bu bende kaldı . Aynı şey seks ve çocuk istismarı için de geçerli; bundan kurtulan birkaç kişi tanıyorum. İlk elden değil… Ama aslında bu benim sekizinci filmim ve bunu yaptığımdan beri bir tane daha çektim. Bir filmin temposunu bir yılda veya iki yılda bir korursam, becerikli olmaya başlamalı ve ilhamı başka yerde aramalıyım. Kendinin de bir sınırı var.”

Demans, çok sayıda kişiyi etkileyen, bilişsel yeteneklerde günlük yaşama müdahale eden bir azalmayla karakterize edilen gerçek ve yaygın bir sağlık durumudur. Hafıza kaybı, iletişim bozukluğu ve problem çözmede zorluk gibi çeşitli semptomları kapsar. ‘Hafıza’da Saul’un demansla mücadelesi özgün bir şekilde tasvir ediliyor ve bunun bireyler ve sevdikleri üzerindeki duygusal ve psikolojik bedeline ışık tutuyor. Yönetmen Michel Franco, kişinin aklını kaybetme korkusunun en büyük korkuları arasında yer aldığını ve birçok kişinin de paylaştığı bir duygu olduğunu açıkça paylaştı. Bu, insan deneyimiyle ilişkili evrensel korkuları ve zayıf noktaları araştırdığı için filme ekstra bir özgünlük katmanı katıyor.

‘Hafıza’yı farklı kılan ve özgünlüğüne katkıda bulunan şey, zengin ve açıklanamayan insan duygularının, özellikle de olumlu spektrumdakilerin incelikli bir şekilde keşfedilmesidir. Örneğin, Sylvia zorluklarla boğuşuyor ve Saul’un demansında, her günü yeniden kucaklayarak geçmişinin yüklerinden kurtulmak için eşsiz bir fırsat keşfediyor. Film, filmlerde yaygın olan hasta-bakıcı dinamiğinin geleneksel tasvirlerine ustaca meydan okuyor. Bakım vermeyi hem sevinç hem de hayal kırıklığı anlarıyla dolu çok yönlü bir yolculuk olarak sunar. ‘Hafıza’, hayatın rahatsız edici gerçekleriyle yüzleşmekten korkmayan, kayıtsız şartsız bir dürüstlükle kaleme alınmış bir hikayeyi anlatan bir anlatı olarak öne çıkıyor.

Michel Franco’nun kendine özgü film yapım tarzı ve sette oluşturduğu özgün atmosfer, filmin ilişkilendirilebilirliğine önemli ölçüde katkıda bulunuyor ve günlük hayatta karşılaşılabilecek sıradan bir insanın hikayesi gibi hissettiriyor. Açıklayıcı bir örnek, Jessica Chastain’in saçını şekillendirme sorumluluğunu üstlenmesi ve Sally’nin gardırobunu Target’tan kişisel olarak seçmesidir. Franco’nun karakterleri için minimum düzeyde ağır makyaj kullanması ve oyuncular arasında sürekli sohbeti teşvik etmesi, onlara karakterlerini organik olarak geliştirmeleri için alan sağlıyor, aynı zamanda Saul ve Sylvia dünyasını gerçekten inandırıcı kılan sinematik bir manzara yaratılmasına da olanak tanıyor.

Her ne kadar ‘Memory ‘ gerçek bir hikayeye dayanmasa da, çeşitli olay örgüsü gelişmelerinin, karakter özelliklerinin dahil edilmesi ve film yapım tekniklerinin ustaca kullanılması, onun gerçeklikteki güçlü temeline hep birlikte katkıda bulunuyor. Film, oyuncuların etkileyici performansları ve Franco’nun hayal ettiği iyi hazırlanmış karakterlerle hayat buluyor. Yetenekli hikaye anlatımı ile özgün tasvirlerin bu karışımı, filmi izleyicilerde yankı uyandıran, canlandırıcı ve ödüllendirici bir yaratıcı çaba olarak öne çıkarıyor.